CHAŁWA BOHATEROM

Jeden z fanpage historycznych na facebooku dodał niedawno krótki post o rocznicy Kristallnacht (Nocy Kryształowej). Dla przypomnienia:  9.11.1938 roku w Niemczech w wyniku pogromu zamordowano 91 Żydów, spalono 171 synagog, splądrowano 7500 sklepów, a 26 tysięcy Żydów wywieziono do obozów koncentracyjnych.

Reakcje które pojawiły się niemal natychmiast po dodaniu posta, czyli tzw. emotki przeraziły mnie. 5 roześmianych buziek i 6 serduszek. Bo to przecież super i śmieszne, że z tymi wstrętnymi Żydami, którzy niszczą naszą Ojczyznę zrobiono porządek. Nie wytrzymałam, i choć zazwyczaj nie używam w przestrzeni publicznej w postach i komentarzach słów obraźliwych, napomknęłam, zgodnie z prawdą, coś w stylu, że tylko idioci dają jako reakcję na taki post uśmiechnięte buźki i serduszka. 

No i zaczęła się dyskusja przypominająca grę z gołębiem w szachy. 

Reasumując – zostałam m.in. nazwana Żydówką (gdybym nią była, to żadne to dla mnie wyzwisko, dla osoby piszącej o wyjeździe do swoich w Izraelu zapewne tak ;)), hipiską (nie ten rocznik ;)), i “faszystką lewicy” (cokolwiek to znaczy)… ponieważ nie podobał mi się śmiech z ludzkiej tragedii. Ba, panowie patridioci nie pojmują, że śmianie się z Nocy Kryształowej, która przypominam nieuświadomionym była preludium Holokaustu, świadczy nie tylko o braku empatii, ale również o całkowitym braku zrozumienia łańcucha przyczynowo skutkowego, który jest podstawą do pojęcia dalszych wydarzeń historycznych …w tym w końcu i tego “44” który tak często lubią “pamiętać”.

Pisałam już tu kiedyś o tym, że wychowano mnie w patriotycznym duchu, pisałam o dziadkach walczących podczas Wielkiej Wojny, Wojny 20 roku, II wojny światowej. 

Ten Duch Patriotyczny skrzeczy teraz szyderczo siedząc wysoko na czubku biało czerwonej flagi i patrząc z niesmakiem na ten obecny pseudopatriotyzm, dla którego tylko z racji pochodzenia, koloru skóry, czy orientacji które są zupełnie niezależne od nas – jest się tym lepszym, tym szlachetnym i nieskazitelnym …lub najgorszą zarazą.

Historia zatacza koło chichocząc pod nosem. Tak mało trzeba, by jakiś ogół znowu uwierzył, że o tym kto ma prawo do życia, wolności, samostanowienia, a kto praw żadnych nie ma decydować mają jakieś zwyczajne różnice między nami. Które są i być powinny, bo całe szczęście  nie jesteśmy klonami, choć ponoć powstaliśmy z jednej gliny na obraz i podobieństwo.. I te różnice postrzegać można  jako różnorodność, ale i jako powód, pretekst do prześladowania. Jacyś nad i pod – ludzie, sort lepszy i gorszy, tęczowa zaraza i biała siła… 

Czy to jest patriotyzm? Wiara, że Polska Winkelriedem narodów, a wszyscy Polacy od stali szlachetniejsi? Czy o tym jakim jestem człowiekiem i czy mam prawo do tego by żyć decydować ma przypadek GDZIE się urodziłam, i czy z zupy genowej u zarania płodowego istnienia wyłowiłam te najlepsze, heh “prawidłowe” kawałki? 

Czy patriotyzmem jest maszerowanie z rasistowskimi, nienawistnymi hasłami na ustach? Odpalanie petard? Wrzaski, rzucane w policję kamienie i butelki? Czy dziesięciolatka w biało-czerwonym wianku na głowie, wykrzykująca groźby o wieszaniu ludzi, przy wtórze oklasków i śmiechu dorosłych jest wychowywana w duchu patriotyzmu? Przerażające jest, że dla wielu – owszem. 

Dla mnie obecnie, w czasach pokoju, patriotyzm to praca dla dobra kraju, płacenie podatków, dbałość o środowisko, pomoc najbardziej potrzebującym… 

I myślę, że moi przodkowie zgodziliby się ze mną. A Wy, co o tym myślicie? 

• P. S.  Niestety autorzy zarówno zdjęcia z Marszu Niepodległości jak i grafiki umieszczonych przeze mnie celem ilustracji posta są mi nieznani. Jeśli ktokolwiek wie kim są ich autorzy, proszę o podpowiedź – oznaczę.